يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَابْتَغُواْ إِلَيهِ الْوَسِيلَةَ
وَجَاهِدُواْ فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (مائده/35)
ای كسانیکه ايمان آورده ايد از الله بترسید و وسيله ای (برای رسیدن)
به سوی او بجوئید و در راه او جهاد كنيد تا رستگار شوید.
حال این وسیله چیست؟ اهل سنت معتقد هست این وسیله همان طور
که در انتهای آیه آمده جهاد در راه خدا است و همچنین انجام فرائضی مانند
نماز،روزه،پرداخت زکات و سایر عبادات که باعث نزدیک شدن به خدا میشوند.
وَلِلّهِ الأَسْمَاء الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا وَذَرُواْ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ
فِي أَسْمَآئِهِ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ ﴿اعراف/180﴾
ترجمه:و نامهاى نيكو به خدا اختصاص دارد پس او را با آنها بخوانيد و كسانى
را كه در مورد نامهاى او به كژى مى گرايند رها كنيد زودا
كه به [سزاى] آنچه انجام مى دادند كيفر خواهند يافت.
دعا کردن به سمت خداوند با اسمای الهی
وسیله ای برای نزدیکی به اوست.
خود حضرت علی نیز این مسئله را روشن نموده است.
خطبهی 109 نهجالبلاغه
إِنَّ اءَفْضَلَ مَا تَوَسَّلَ بِهِ الْمُتَوَسِّلُونَ إِلَى اللَّهِ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى
الْإِيمَانُ بِهِ وَ بِرَسُولِهِ، وَالْجِهَادُ فِي سَبِيلِهِ فَإِنَّهُ ذِرْوَةُ الْإِسْلاَمِ
، وَ كَلِمَةُ الْإِخْلاَصِ فَإِنَّهَا الْفِطْرَةُ، وَ إِقَامُ الصَّلاَةِ فَإِنَّهَا الْمِلَّةُ، وَ
إِيتَاءُ الزَّكَاةِ فَإِنَّهَا فَرِيضَةٌ وَاجِبَةٌ، وَصَوْمُ شَهْرِ رَمَضَانَ فَإِنَّهُ جُنَّةٌ
مِنَ الْعِقَابِ، وَ حَجُّ الْبَيْتِ وَ اعْتِمَارُهُ فَإِنَّهُمَا يَنْفِيَانِ الْفَقْرَ
وَيَرْحَضَانِ الذَّنْبَ، وَ صِلَةُ الرَّحِمِ فَإِنَّهَا مَثْرَاةٌ فِي الْمَالِ وَ مَنْسَاءَةٌ
فِي الْاءَجَلِ، وَ صَدَقَةُ السِّرِّ فَإِنَّهَا تُكَفِّرُ الْخَطِيئَةَ، وَ صَدَقَةُ الْعَلاَنِيَةِ
فَإِنَّهَا تَدْفَعُ مِيتَةَ السُّوءِ، وَ صَنَائِعُ الْمَعْرُوفِ فَإِنَّهَا تَقِي مَصَارِعَ الْهَوَانِ.
ترجمه:برترين چيزى كه توسل جويندگان به الله سبحان بدان توسل میجويند،
ايمان به او و به پيامبر او و جهاد است در راه او است، زيرا جهاد
ركن اعلاى اسلام است و كلمهی توحيد است كه در فطرت
و جبلت هر انسانى است و بر پاى داشتن نماز است كه
نشان ملت اسلام است و دادن زكات است كه فريضهاى است واجب وروزهی
ماه رمضان است كه نگهدارندهی آدمى است از عذاب الله و حج خانه الله
است و به جا آوردن عمره آن است كه فقر را مىزدايند و گناه را مىشويند
و صله رحم است كه موجب افزايش مال است و واپس افكننده اجل است
و صدقه نهان است كه خطاها را مى پوشاند و صدقه آشكار است كه
مرگ ناگهانى را باز دارد و انجام دادن كارهاى نيك است
كه آدمى را از لغزيدن در خواريها نگه مى دارد.
اهل سنت معتقدند که تنها باید از الله طلب نمود و او را بدون واسطه خواند،
اگر کسی بین خود و الله واسطه قرار دهد مرتکب شرک شده است،
زیرا مشرکان صدر اسلام هم وجود الله را به عنوان کسی که روزی دهنده
واقعی است قبول داشتند
(شرح در اینجا) ولی آنان بتها را بین خودشان و الله واسطه قرار میدادند
تا به واسطهی منزلتی که پیش الله داشتند آنان را به او نزدیکتر کنند.
أَلَا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاء مَا
نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ
فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ (زمر/3)
ترجمه: همانا دين خالص از آن الله است،
و آنها كه غير از الله را اولياي خود قرار دادند، و دليلشان اين بود
كهاينها را نميپرستيم مگر به خاطر اينكه ما را به الله نزديك كنند، الله
روز قيامت ميان آنها در آنچه اختلاف داشتند داوري ميكند،
الله آن كس را كه دروغگو و كفران كننده است هرگز هدايت نميكند.
در اینجا بیان شده که مشرکان میگفتند
«ما بتها را عبادت نمیکنیم مگر اینکه ما را به الله نزدیکتر کنند»،
اهل سنت معتقدند آنان کاری نمیکردند جز اینکه پیش بتها میرفتند
و از آنان میخواستند تا واسطه بیان آنان و الله شوند
از دید قرآن دعا عبادت باشد، زیرا:
وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ
عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ (غافر/60)
ترجمه:و پروردگارتان گفت بسوی من دعا کنید تا شما را اجابت كنم همانا
كسانى كه از پرستش من كبر مى ورزند به زودى با خوار وارد جهنم خواهند شد.
در این آیه از قول الله، خدای مسلمانان بیان شده که باید تنها و تنها از من
درخواست داشته باشید و در ادامه گفته که اگر از من درخواست ننمائید
یعنی از پرستش من متکبرانه خودداری کردید شما را وارد جهنم میکنم.
و همچنین در این آیه به صراحت گفته که نباید از غیر الله
درخواستی داشت (منظور از درخواست طلب غیبی است)، این غیر الله مطلق است:
وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّن يَدْعُو مِن دُونِ اللَّهِ مَن لَّا يَسْتَجِيبُ
لَهُ إِلَى يَومِ الْقِيَامَةِ وَهُمْ عَن دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ (احقاف/5)
ترجمه:و چه کسی گمراه تر از شخصی است كه غیر از الله را مى خواند، (آن غیر الله)
کسی است که تا قيامت پاسخش را نمى دهد و آنها از دعايشان بى خبرند.
منظور از من دون الله در آیه بالا افراد نیکوکاری است که
از دید مردم از درجهی ایمانی بالائی برخوردارند، زیرا در ادامه گفته
که آنان منکر این میشوند که این دعا کردن به سوی آنان دستور ایشان بوده است:
وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاء وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِينَ (احقاف/6)
ترجمه:و هنگامی که مردم برانگیخته شوند دشمنان آنان میشوند و به عبادتشان انكار میورزند.
قرآن در آیه بالا به صراحت دعا را عبادت میداند.
إِن تَدْعُوهُمْ لَا يَسْمَعُوا دُعَاءكُمْ وَلَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَكُمْ
وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُونَ بِشِرْكِكُمْ وَلَا يُنَبِّئُكَ مِثْلُ خَبِيرٍ (فاطر/14)
ترجمه:و اگر به سوی آنان دعا کنید دعایتان را نمیشنوند و اگر هم بشنوند
توانائی استجابت را ندارند و در روز قیامت منکر (اینکه این)
شرک شما (به درخواست آنان بوده) هستند
و (ای محمد) کسی مانند آگاه (الله) به تو خبر نمیدهد.
إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ عِبَادٌ أَمْثَالُكُمْ فَادْعُوهُمْ
فَلْيَسْتَجِيبُواْ لَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (اعراف/194)
ترجمه:در حقيقت كسانى كه به جاى الله آنان را مى خوانيد بندگانى مانند
شما هستند، پس آنها را بخوانيد تا (بتوانند)
شما را اجابت کنند اگر راست میگوئید.
دوستان دیدید که خدا در قران به بیانی روشن دعا کردن نزد من دون الله (هر کسی غیر خدا)
را منع کرده و همچنین در ایه فوق فرموده اند که ان کسانی رو که میخوانید
مثل شما بندگانی هستند یعنی بت نیستند ادم هستند
فرموده فقط بسوی من دعا کنید
و همچنین دعا را عبادت دانسته و فقط مخصوص خود میداند
به زیبایی بیان کرده به سمت هرکسی که دعا میکنید
صدای شما رو نمیشنود و اگر بشنود نمی تواند
شما را اجابت کند،
:: موضوعات مرتبط:
شبهات ,
,
:: برچسبها:
توسل ,
توسل شرعی ,
توسل یعنی چه ,
توسل از قران ,